Tijd

Tijd. Een terugkerend thema in de verhalen die ik hier schrijf. En eerlijk gezegd weet ik niet zo goed wat ik moet vertellen. Het leven is hier (zoals eerder al genoemd) intens. Je maakt zoveel mee dat het lastig is om te kiezen wat je kan delen. Wat is er relevant, wat is geschikt, welke dingen zijn vertrouwelijk of is het wel passend om bepaalde verhalen te delen?

Ondertussen is ook het einde in zicht. Op het moment dat ik dit schrijf, heb ik nog 4,5e week voordat ik weer naar huis ga. Of nou ja, naar huis...eerst vlieg ik naar Londen om daar 4 dagen even alleen te zijn. Om mezelf de tijd te geven om te schakelen van het schipleven naar een Westers land. Maar ook om even niet sociaal te zijn, geen mensen om me heen terwijl ik omringd ben door de drukte van de stad. Even alleen in de mensenmassa. Daar kijk ik af en toe naar uit. Daarna zal ik met de trein naar Rotterdam gaan en dan ben ik echt thuis. Tot die tijd geniet ik nog volop van de tijd die ik hier heb. 

Jazz haar broer speelt voor een club in Engeland en had een belangrijke wedstrijd. Gelukkig konden we het kijken en hem supporten.

Op het schip gaat alles 'z'n gangetje' zoals we thuis zeggen. We werken allemaal hard en genieten van de vriendschappen. Vorige week hebben we de burgemeester van Freetown ontvangen, zij was nog niet eerder op het schip geweest en was erg onder de indruk. Ik stond in uniform klaar om ze te verwelkomen en samen met het team hadden we de koffie, thee, sap en koekjes geregeld. 

Twee dagen later kwamen er 50 chirurgen op het schip voor een rondleiding, weer een event waar mijn team voor zorgt. Zulke evenementen zijn erg leuk om te regelen, zeker omdat het een kans is voor het schip en de organisatie om te laten zien wat we doen. 

De overnight.

Zelf ben ik met drie vriendinnen op een overnight geweest, een nachtje weg, heerlijk! Dit had ik sinds de vorige keer niet meer gedaan. Toen was er de gefaalde coup poging, remember?

Deze keer ging het veel beter gelukkig. We waren naar het strand gegaan en waar we heerlijk rustig aan hebben gedaan. Zwemmen, boekje lezen, zwemmen en repeat. Het was heerlijk om even een andere omgeving te hebben. 

Galentines met de meiden!

Samen met het hospitality team hebben we teamfoto's gemaakt. Inmiddels is het team alweer veranderd, maar dat gebeurt bijna elke week. Wat ook weer leuk is want daardoor leer je veel mensen goed kennen. 

Uit eten met Gigi.

Terwijl ik hier in het cafe zit te schrijven maakt m'n hoofd overuren. Er is zoveel wat ik hier meemaak dat het lastig is om dat te vangen in een blog. Zonder context, zonder achtergrond of enige kennis en begrip van de cultuur op het schip en in het land is het lastig om veel dingen te begrijpen. 

Maar wat ik wel zeker weet is dat je anderen nodig heb als christen. Waar ik thuis redelijk actief ben in de kerk, is het nog intenser om een soort van met je kerk samen te wonen. Veel mooie gesprekken, veel kansen om te groeien en van elkaar te leren. Want God is een goede God en Hij leidt mij. 

Als ik denk aan de vriendschappen hier aan boord wordt m'n hart warm. Als ik dan denk aan het feit dat ik over 4,5e week weg ga voel ik een tweestrijd in mezelf. Ik wil in het moment leven en van alle dingen hier genieten, vooral niet denken aan het bijna naar huis gaan. Maar soms popt die gedachte zo op. 

Gebeten door een kwal, witte azijn doet wonderen.

'Once a mercyshipper, always a mercyshipper' is een gezegde wat je hier vaak hoort. Ik denk ook wel dat er een kern van waarheid in zit. De kans dat ik nog eens terug ga naar Mercy Ships is best groot. Maar wanneer, in welke rol, voor hoe lang etc, dat laat ik aan God over. Ik geloof dat hij mij duidelijkheid zal geven in alles. Zowel hier als thuis. 

En jij, die dit leest, dankjewel. Dankjewel dat je betrokken bent bij mijn avontuur. Voor het eerst, of al ruim 4 maanden. Mocht je vragen hebben hoor ik het graag, al moet ik bekennen dat ik niet het beste ben in berichtjes beantwoorden vanuit hier. Maar bedankt voor je liefde, betrokkenheid, geduld, gedachten, kaartje of pakketje. Ik ben God dankbaar dat jij in mijn leven bent. 

Gebedspunt van de week: Voor alle vrijwilligers hier op het schip, of ze hier nu voor 2 weken of voor 5 jaar zijn, laten we God danken dat hij mensen het verlangen in hun hart geeft om hierheen te komen.

'Dit zegt de Heer van de hemelse machten: spreek eerlijk recht, wees goed en zorgzaam voor elkaar; onderdruk geen weduwen en wezen en ook geen vreemdelingen en armen, en wees er niet op uit om een ander kwaad te doen.' Galaten 7 vers 9 en 10.

Mocht je mij financieel willen ondersteunen dan kun je een gift overmaken. Mercy Ships heeft een ANBI status dus de giften zijn belastingaftrekbaar. Let op dat je de vier cijferige code niet vergeet.

IBAN: NL75ABNA0411467778

t.n.v.: Mercy Ships HollandTijd.

o.v.v: #6399 + Saskia van der Sar