Interruptions


Ik ben er weer! Het heeft even geduurd, maar de afgelopen tijd is in een soort roes voorbij gegaan. De weken vliegen voorbij terwijl het tegelijk voelt alsof de dagen kruipen. ‘Shiptime’, zoals we dat hier op het schip noemen, is een gek begrip. Contact houden met thuis is soms een uitdaging omdat je hier in een bubbel zit en 24/7 mensen om je heen hebt. 



Dat je altijd mensen om je heen hebt klinkt misschien heftig, maar het is iets waar je aan went. De cabin deel je met 1 andere vrijwilliger, in mijn geval is dat Friedi, een goede vriendin van mij op het schip. Het is net thuiskomen als we in de cabin komen. Echt ons plekje. Er zijn wel momenten dat je in je eentje in de cabin bent, maar je weet nooit wanneer de ander binnenkomt etc, dus in die zin ben je niet vaak alleen. De sfeer hier aan boord is een soort warme christelijke deken. Mensen supporten elkaar, zeggen elkaar gedag en er is altijd wel iemand die je kent of waar je een praatje mee kan maken. Zo is het bijna onmogelijk om ‘even’ een koffietje te gaan halen want er zijn altijd wel mensen die je aanspreken, een vraag hebben of even willen kletsen. En ik moet toegeven dat dat heerlijk is. Er is oprecht tijd voor elkaar en er zijn mensen die naar je willen luisteren en verder helpen. Het is echt heel bijzonder om hier te wonen en te werken. 

Samen met Friedi tijdens oud en nieuw.

Sinds mijn laatste vlog is er veel gebeurd, kerst, mijn verjaardag, oud en nieuw, goodbye’s en nog veel meer. Kerst was een gigantische gebeurtenis hier op het schip. De hele maand voor de kerst, christmas season, hadden we bijna elke dag wel een activiteit.



Op eerste kerstdag zelf waren er gebakjes en koffie in het cafe als ontbijt. Van 11-12h was er een kerstdienst en daarna hadden we een gigantische lunch. Er was enorm veel eten. De kerkdienst in de ochtend ging over ‘interruptions'. Of zoals we in het Nederlands zeggen, onderbrekingen. Dat God ons onderbrekingen geeft in ons leven, en dat het aan ons is hoe we reageren. Je kan kiezen hoe je reageert. Kies je ervoor om boos te worden, of om het te negeren. Dat als God je interruptions geeft, je een keuze hebt. Je hebt altijd een keuze hoe je reageert. Welke interruptions heeft God jou de laatste tijd gegeven en hoe heb je daarop gereageerd?

Vijventwintig! 29 december was het zo ver, ik werd 25 jaar! Een kwart eeuw. Wat een toffe leeftijd. Ik wist niet veel over de dag zelf, mijn vrienden op het schip hadden alles georganiseerd. Wat een heerlijke dag. Overdag gingen we naar het strand, totaal met twaalf vrienden in een bus. Wanneer krijg je nu de kans om je verjaardag op het strand te vieren als je tussen kerst en oud en nieuw jarig bent?! Dat dacht ik dus ook.


Na het strand was het snel omkleden en gingen we met z’n alle buiten achter op deck 9 eten. Tegen 18.30h was het tijd om foto’s te maken om deze dag vast te leggen. Met de zonsondergang op de achtergrond foto’s maken met alle mensen die belangrijk voor mij zijn hier op het schip.


Toen was de dag nog niet voorbij, ik had nog steeds geen idee wat er allemaal zou gebeuren. Totdat we naar een lounge gingen hier op het schip, deck 8 foward, waar ze allemaal foto’s hadden opgehangen met bloemen en we een ‘flower power’ feestje hadden. Dit omdat (zoals jullie waarschijnlijk wel weten) ik bijna altijd iets van bloemenprint draag. We speelden spelletjes, dansten op muziek, en aten heerlijke taart.


Wat een dag. Zelf ben ik iemand die zich snel bezwaard voelt als het gaat om hulp vragen of als mensen dit soort dingen organiseren dan hoor ik mezelf zeggen ‘doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg.’ Maar het was echt een geweldige dag. Dat ik zoveel liefdevolle mensen om me heen heb hier op het schip is iets waar ik intens dankbaar voor ben. Als cadeautjes had ik kaartjes gevraagd. Ik heb hier op het schip niks nodig, en een handgeschreven kaart is iets waar je mij heel erg blij mee maakt. De kaarten zaten vol met liefde, bemoediging en zegen. Dit is wel een van de meest bijzondere verjaardag die ik heb meegemaakt. 

Een paar dagen later was het alweer oud en nieuw! Dit is niet zo’n groot ding als thuis, maar het was echt bijzonder. Er waren in de avond meerdere activiteiten en van 23h-1h werd er op deck 11 worship gezongen. We gingen dus het nieuwe jaar in met lofprijzing en aanbidding. Dit is iets wat ik nog nooit eerder had gedaan, maar het was echt bijzonder en mooi. Nu werd er uiteraard ook flink gedanst op de muziek, dat hoort erbij. Tegen 1.30h was ik moe en deden m’n voeten pijn van al het dansen. Hoe tof om op al die verschillende manieren met zoveel mensen van verschillende culturen en landen al deze momenten te vieren terwijl we God in het midden van dit alles zetten. 


Goodbye’s. Als ik iets zou mogen kiezen om voorlopig even niet te doen, is het de goodbye’s. Zoals ik eerder al schreef zijn de vriendschappen op het schip heel mooi en krachtig, maar dat zorgt ervoor dat de goodbye’s ook intens zijn. Twee van mijn beste vrienden op het schip, Nienke en Reimer, gingen op 12 januari naar huis.


Dit was een van die momenten dat ik echt buikpijn had van het afscheid. Voordat mensen hier naar huis gaan, nemen we afscheid op de dock, beneden bij de auto’s. Er wordt gebeden voor de crew die naar huis gaat en dan nemen we afscheid. Nu moet ik zeggen dat zij in Dordrecht wonen dus dat ik ze over 3 maanden gewoon weer zie, alleen ondanks die kennis maakt dat het nu niet makkelijker. Vrienden groeien uit tot familie waarmee je alles deelt. Het schipleven is moeilijk uit te leggen aan mensen die niet weten hoe het is om hier te wonen. Dat maakt de vriendschappen intens. Toch geloof ik ook dat de vriendschappen die je hier sluit en de mensen die hier op je pad komen ‘interruptions’ zijn. Waar vrienden weg gaan, komen er weer nieuwe vrienden aan. Nadat we afscheid hadden genomen ben ik ziek geworden en heb ik twee dagen ziek op bed gelegen. Ik had flinke koorts en kon niks binnen houden. De crew nurse kwam kijken en waarschijnlijk kwam het omdat ik erg moe was en door de ‘klap’ van het afscheid. Of zoals sommige mensen het noemen, broken heart syndrome. Na twee dagen rust en nachten van 12u slaap voelde ik me weer beter en kon ik weer werken. 


Over werk gesproken, sinds 26 december ben ik teamleader van hospitality! Echt tof. Dit betekent dat ik ga over de cabins van de crew, dat zijn zo’n 600 cabins en momenteel hebben we zo’n 430 crew op het schip wonen. Ik zorg ervoor met zijn team dat de cabins klaar zijn voor nieuwe crew, dat we een cabincheck doen als ze naar huis gaan en embarkations. Embarkations is het proces als nieuwe crew aan boord komt. We vullen de juiste papieren samen, heten ze welkom, brengen ze naar de cabin en nog veel meer. Als teamleider ben ik m’n rol en eigen invulling nog aan het zoeken maar ik vind het heel leuk om uitgedaagd te worden en zo’n verantwoordelijkheid te krijgen. Omdat ik nu teamleider ben heb ik zo'n mooi streepje! Goals!!

Na het werk doen we vaak spelletjes op het schip, gaan we uit eten, sporten we of openen we het café op het schip. Dan maken we koffie of warme chocolademelk. Dit is denk ik een van m’n favoriete dingen om te doen op het schip. Het café openen met vrienden. 


De laatste paar weken heb ik veel kaarten en berichtjes gekregen. Hartelijk bedankt hiervoor. Ik ben echt dankbaar voor de enorme steun die ik ervaar door deze dingen. Misschien reageer ik niet op alles, maar weet dat ik het lees en dat het veel voor mij betekent. Ik wens jullie alle zegen van God. Ik hoop dat jullie de interruptions van God leren zien en Hem vertrouwen in de stap die je daardoor mag/kan gaan zetten. 

Gebedspunt van de week: Laten we deze week bidden om inzicht in Gods plan voor ons leven. Dat de interruptions zichtbaar worden en dat we de moed hebben om hierop te reageren. 

‘Maar laten we God danken, die ons door Jezus Christus, onze Heer, de overwinning geeft. Kortom, geliefde broeders en zusters, wees standvastig en onwankelbaar en zet u altijd volledig in voor het werk van de Heer, in het besef dat door de Heer uw inspanningen nooit tevergeefs zijn.’ 1 Korintiërs 15 vers 57 en 58.


Mocht je mij financieel willen ondersteunen dan kun je een gift overmaken. Mercy Ships heeft een ANBI status dus de giften zijn belastingaftrekbaar. Let op dat je de vier cijferige code niet vergeet.

IBAN: NL75ABNA0411467778

t.n.v.: Mercy Ships Holland

o.v.v: #6399 + Saskia van der Sar

Reacties

  1. Mooi om te lezen!! Xxx Hilde (sfg)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ha Saskia, leuk om je avonturen weer te lezen. Je bent zo waardevol voor de mensen daar en ook nog aan genieten van het leven om je heen, mooi! Liefs Eef

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Leuk om te lezen hoe het er daar aan toegaat.
    Nog veel werkplezier en zegen de komende tijd.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Prachtig om te lezen hoe je aan boord op je plaats bent met je talenten. Hartstikke goed! Neem je eigen advies ter harte: let op de interruptions die bij jou langskomen en volg je hart.
    Nog veel mooie en gezegende weken aan boord gewenst.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ha Saskia,ik dacht al waar blijven de berichten. Maar we zijn weer geheel op de hoogte met mooie foto's erbij.
    Deze ervaringen vergeet je nooit meer.
    Veel zegen en plezier in alles van je doet.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Geweldige foto’s weer en een mooi en gezellig verhaal! Helemaal op je “plekkie” 🥰. Love you 😘 x Simone

    BeantwoordenVerwijderen
  7. geweldige foto,s van geweldige mensen nog veel plezier en Gods nabijheid Janny

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Hoi Sas, wat een avontuur beleef jij en wij voelen jouw enthousiasme. Mooi om te horen wat je allemaal doet, je inzet voor een ander zonder dat je vergeet ervan te genieten. Ga zo door en wij zijn enorm trots op jou!! 👍😘. Leo

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Hoi Saskia, heel veel plezier en vreugde in je werk op Mercyship.
    Je tijd schiet al op, wat een pracht foto’s, jij heb het goed naar je zin en leuke collega’s.
    Veel gezelligheid nog.
    Tonny.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

De eerste week!

Chocolademelk in 35 graden

Linkjes, post en verwijzingen