Mercy Ships Saskia

Vrij! Mijn eerste vrije dagen zitten er alweer bijna op maar wat was het lekker om even vrij te zijn. Even de tijd om alles te verwerken, leuke dingen te doen en het schip af te gaan.  Na acht dagen achter elkaar te hebben gewerkt had ik afgelopen dinsdag de ETS dag. Equipping to serve. Met andere woorden, een dag waarbij je nog meer uitleg krijgt over Mercy Ships, het ziekenhuis maar ook over de verschillende culturen en hoe je respectvol met elkaar omgaat. Want eerlijk gezegd is het nog best een uitdaging om iedereen met gepast respect te behandelen waarbij je rekening houdt met de cultuur en de achtergrond van de ander. Zo kom je hier niet weg met een simpele: 'Goed' niet weg als iemand aan je vraagt hoe het met je gaat. Dat wordt door veel mensen als onbeleefd gezien. Daardoor ben je al snel 2 of 3 minuten met iemand aan het praten voordat je echt kan vragen waar je voor komt. Dat is best even wennen, aangezien ik aardig direct kan zijn. Er is ook geen goed of f

1 duffelbag, 1 grote rolkoffer, 1 grote backpack en een fanny pack. Alles stond ingepakt klaar. Normaal ben ik geen persoon die dubbel controleert of ik wel alles heb, maar ik moet toegeven dat ik toch wel even drie keer heb gekeken of ik mijn paspoort en vaccinatieboekje wel had. Zaterdagavond zijn we nog met het gezin uit eten geweest, voor de mensen die het misschien niet weten, mijn gezin bestaat tegenwoordig uit zeven mensen. Papa, mama, Lauren (broer) en Jade (schoonzus), Eveline (zusje), Bernard (vriend) en ik. Het was heel erg fijn om nog even met z'n alle te eten. Ik kreeg zelfs nog wat cadeautjes!  De wekker stond om 06.15u en na een bakje koffie voor Bernard en een laatste praatje met m'n ouders en Eveline was het tijd om afscheid te nemen. Als ik ergens een hekel aan heb, is het wel aan afscheid nemen. Eerlijk gezegd doe ik het liever niet. Maar zo werkt het natuurlijk niet, dus na dikke knuffels stapte ik bij Bernard in de auto, zwaaide we u

 Ik ben er! Het voelt soms als een hele overwinning om hier te zijn, en tegelijkertijd lijkt het soms alsof ik hier al lang ben. De reis hier naartoe was een heel avontuur, daar zal ik binnenkort een keer een aparte blog over schrijven. Terwijl ik dit schrijf, zondagochtend 12-11, probeer ik mijn gedachten te ordenen en terug te blikken op de eerste week. Maar voordat ik verder vertel, hieperdepiep Hoeraaa! Gefeliciteerd Lauren:)  Komende maanden hoop ik in de hospitality te gaan werken aan boord. Wij zorgen voor de nieuwe crewmembers, dus we zorgen dat de cabin's klaarstaan maar ook organiseren we evenementen en zetten we alles klaar. Veel werk voor 'achter de schermen' maar als mensen hier een vraag hebben weten ze ons altijd te vinden met de openingszin: 'You know everything right...?' Dus er komen veel dingen tussendoor maar het is leuk werk. We werken op heel het schip, behalve op deck 3 en 4 want daar is het ziekenhuis. Verder komen we overal en zi

 Ha, even een praktische blog.  Hier vind je alle linkjes die je (naar mijn idee) misschien nodig hebt of waarvan je het (misschien) leuk vindt om ze te bekijken. Mocht je iets missen hoor ik het graag! -Link naar mijn afscheidsdienst: (afscheid vanaf 1:02.30 minuten) https://www.youtube.com/watch?v=UEs94EvkZWE&t=4083s -Link naar mijn bemanningspagina: https://www.mercyships.nl/bemanning/saskia-van-der-sar/  -Mocht je mij financieel willen ondersteunen dan kun je een gift overmaken. Mercy Ships heeft een ANBI status dus de giften zijn belastingaftrekbaar. Let op dat je de vier cijferige code niet vergeet. IBAN: NL75ABNA0411467778 t.n.v.: Mercy Ships Holland o.v.v: #6399 + Saskia van der Sar Mocht je het leuk vinden om een kaartje te sturen dan kan dat naar: Global Mercy Saskia van der Sar + Hospitality PER CREWMAIL p/a Mercy Ships Holland Ridderkerkstraat 20 3076 JW Rotterdam Wil je mij iets opsturen in een pakketje dan kan dat naar: Global Mercy Saskia van der Sar + Hospitality PE

Vaccinaties, verhuisdozen, afscheid nemen, vlucht boeken en noem het maar op. Ik snap wel dat je normaal ongeveer vijf maanden van tevoren hoort wanneer je weg gaat. Het is namelijk best wel wat werk om alle gegevens aan te leveren en om alle taken die erbij komen kijken in een korte periode uit te voeren. Zo heb je veel vaccinaties nodig, maar ook heeft Mercy Ships veel gegevens van je nodig om de goede papieren aan te kunnen vragen.   Dan is er nog het sociaal-emotionele aspect van deze reis. Ik merk de laatste paar weken en zeker de laatste paar dagen dat ik veel op mijn ratio leef. Zolang ik bij mijn verstand blijf kan ik alles nog regelen en blijft het besef nog even weg. Met mijn ratio kan ik dingen organiseren, afscheid nemen van mijn gemeente zonder dat ik daarbij veel emoties ervaar. Tenminste, dat dacht ik tot vandaag. Vandaag, maandag 30 oktober kwam er weinig uit mijn handen. Het voelt een beetje alsof het besef nu komt. Over een week hoop ik op het schip te zitten. Heb ik